زمینه و هدف: آلزایمر به وسیله تغییرات دژنراتیو مغز مشخص می شود و در اثر آن یادگیری و حافظه معیوب می گردد. یادگیری و حافظه ارتباط نزدیکی با فعالیت سیستم کولینرژیک مغز دارد و هسته قاعده ای ماینرت منبع اصلی فیبرهای کولینرژیکی است که به قشر و هیپوکامپ می روند. این مطالعه به منظور بررسی تغییر پردازش اطلاعات حسی نورون های قشر بارل موش صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 14 موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 350-250 گرم به طور تصادفی به دو گروه کنترل (n=6) و تجربی (n=8) تقسیم شدند. برای ایجاد مدل بیماری آلزایمر، 5 mg/ml اسیدایبوتونیک به طور دو طرفه با استفاده از سرنگ هامیلتون و دستگاه استریوتاکس به هسته قاعده ای ماینرت (Nucleus Basalis of Meynert: NBM) تزریق گردید. گروه کنترل موش هایی بودند که هسته قاعده ای ماینرت آنها آسیبی ندید و فقط حلال دارو دریافت نمودند. دو هفته بعد از آسیب هسته قاعده ای ماینرت هر حیوان ابتدا از نظر یادگیری احترازی غیرفعال (PAL) مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از روش ثبت خارج سلولی پاسخ نورون های قشر بارل ثبت گردید.یافته ها: تزریق اسیدایبوتونیک به هسته قاعده ای ماینرت به طور معنی داری حافظه را کاهش داد (P<0.05). پاسخ هایی که از تحریکات ترکیبی ویسکرها در آزمایشات ثبت الکتروفیزیولوژیک به دست آمد؛ نشان داد که میدان دریافتی تحریکی نورون ها در گروه مدل آلزایمری نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش و میدان دریافتی مهاری کاهش می یابد (P<0.05). همچنین بزرگی پاسخ نورون ها به جابجایی ویسکر اصلی در گروه مدل آلزایمری نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (P<0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که پردازش اطلاعات حسی در گروه مدل بیماری آلزایمری نسبت به گروه کنترل تغییر یافته است. به طوری که پاسخ نورون ها به تحریکات کاهش یافته؛ میدان دریافتی تحریکی افزایش و میدان دریافتی مهاری کاهش می یابد. این تغییرات احتمالا می تواند منجر به کاهش ادراک حسی و تشخیص دقیق خصوصیات محرک و محل دقیق آنها در حیوانات مدل آلزایمری گردد.

به نظر می رسد که کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری به دلیل داشتن بدکارکردی های مغزی، اطلاعات را به شیوه ای متفاوت از کودکان عادی دریافت و پردازش کنند. برای آزمون این فرض پژوهش حاضر با هدف مقایسه الگوی پردازش اطلاعات حسی در کودکان با ناتوانی یادگیری و عادی انجام گرفت. تعداد 3 گروه مبتلا به ناتوانی یادگیری (15 نفر با نارساخوانی / نارسانویسی، 15 نفر با نارسایی در حساب و 15 نفر با نارسایی مختلط از هر سه اختلال) که از بین دانش آموزان مراکز ناتوانی های یادگیری اداره آموزش و پرورش شهر ارومیه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند و یک گروه تصادفی 15 نفری از دانش آموزان عادی در یک مطالعه مقطعی - مقایسه ای شرکت کردند. بعد از انجام مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات یادگیری جهت تایید یا رد نوع تشخیص از مادران کودکان خواسته شد به پرسش نامه نیم رخ کوتاه حسی پاسخ دهند. داده های به دست آمده نیز با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمرات گروه ها در مولفه های حساسیت لمسی، احساس خواهی، فیلتر کردن اطلاعات شنیداری، حساسیت دیداری / شنیداری و همچنین نمره کلی نیم رخ حسی وجود دارد، ولی در مولفه های حساسیت بویایی / چشایی، میزان انرژی و حساسیت به حرکت تفاوت بویایی / چشایی معنی داری بین گروه ها یافت نشد. این نتایج مبین وجود نارسایی هایی در پردازش اطلاعات لمسی، دیداری / شنیداری، احساس خواهی و توانایی فیلتر کردن اطلاعات شنیداری در کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری می باشند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه پردازش حسی و معنایی اطلاعات در سه گروه بیماران دچار اسکیزوفرنیا، بیماران دچار افسردگی اساسی و گروه کنترل سالم انجام گرفت.روش: روش پژوهش حاضر، علی - مقایسه ای و از نوع طرح مورد شاهدی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و اختلال افسردگی بستری در بیمارستان های شهرستان اردبیل تشکیل داد. تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال افسردگی به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان گروه های مورد مطالعه و تعداد 30 نفر نیز به همین روش از بین جامعه افراد بهنجار به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند در نهایت 4 نفر از گروه اسکیزوفرنی و 2 نفر از گروه افسرده از شرکت در مطالعه خودداری کردند یعنی در کل 84 نفر در این پژوهش شرکت کردند. پس از تشخیص روانپزشک، هر سه گروه با استفاده از پرسشنامه های نیمرخ حسی بزرگسال و آزمون افتراق معنایی آزگود ارزیابی شدند.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که در مولفه های ثبت پایین (P<0.001) و حساسیت حسی (P<0.01) و اجتناب از احساس (P<0.03) بین سه گروه تفاوت معنی وجود دارد ولی در مولفه جستجوی احساس تفاوت معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. در ارتباط با پردازش معنایی نیز، در مولفه های ارزیابی (P<0.001)، قدرت (P<0.001) و فعالیت (P<0.002) این سه گروه تفاوت وجود داشت ولی در مولفه خطر تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: در مقایسه با گروه سالم افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و افسردگی اساسی اطلاعات حسی و معنایی را به طور متفاوتی پردازش می کنند. یعنی در قلمرو آسیب شناسی روانی مولفه های ثبت پایین، حساسیت حسی و اجتناب از احساس به عنوان یک عامل مشترک عمل می کند و در پردازش معنایی نیز مولفه های ارزیابی، توانایی و فعالیت در جمعیت بالینی ضعیف تر هستند، بدون اینکه بتوان تفاوت معنی داری در جمعیت بالینی مشاهده کرد.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش حساسیت پردازش حسی و سبک های پردازش اطلاعات در پیش بینی نشانگان بالینی در افراد وابسته به مواد بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تبریز بود. از بین آن ها، 290 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس شخص با حساسیت حسی بالا، پرسش نامه خردگرایی-تجربه گرایی، و چک لیست نشانه های اختلالات روانی استفاده شد. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفه های حساسیت پردازش حسی و شاخص های مرضی مانند شاخص شدت کلی، مجموع نشانه های مثبت و شاخص ناراحتی نشانه های مثبت رابطه مثبت معنادار وجود داشت، اما بین سبک پردازش اطلاعات منطقی و شاخص های مرضی مذکور رابطه منفی معنادر وجود داشت. رابطه معناداری بین پردازش اطلاعات تجربه ای و شاخص های مرضی وجود نداشت. نتایج نشان داد که حساسیت پردازش حسی و پردازش اطلاعات منطقی 38 درصد از واریانس شاخص های مرضی شدت کلی، 32 درصد مجموع نشانه های مثبت، و 22 درصد ناراحتی نشانه های مثبت را پیش بینی کردند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که حساسیت پردازش حسی و سبک های پردازش اطلاعات از پیشایندهای آسیب شناختی نشانگان بالینی در افراد وابسته به مواد هستند.

مقدمه: اگرچه بینایی سیستم حسی غالب در ورزش است، اما بسیاری از موقعیت ها به یکپارچگی چندحسی نیاز دارند. شایان توجه است که تأثیر محرک های شنوایی با محرک های بینایی در ورزشکاران به طور جامع بررسی نشده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی پردازش اطلاعات تک حسی و چندحسی بر تصمیم گیری تحت فشار است.روش پژوهش: تحقیق به صورت نیمه تجربی با جامعة آماری بازیکنان پسر نخبة بدمینتون انجام گرفت. از بین آنها 13 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. بازیکنان باید در مورد تکلیف تصمیم گیری فضایی بدمینتون، در چهار حالت (محرک بینایی، محرک شنوایی، محرک بینایی-شنوایی همسو و محرک بینایی-شنوایی ناهمسو) در دو شرایط عادی و تحت فشار، پاسخ صحیح می دادند. برای طراحی تکلیف و ارزیابی دقت تصمیم گیری از نرم افزار سایکوپای و برای تحلیل آماری، از واریانس اندازه گیری های مکرر (4×2) در سطح معنا داری 0/05 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد دقت تصمیم گیری بازیکنان نخبة بدمینتون در حالت بینایی-شنوایی همسو (چندحسی) به طور معناداری بهتر از حالت های تک حسی بینایی و شنوایی به صورت مجزا، به ویژه در شرایط تحت فشار بود. همچنین دقت تصمیم گیری در حالت بینایی-شنوایی ناهمسو، نسبت به سه حالت دیگر، به طور معناداری کمتر بود.نتیجه گیری: می توان گفت یکپارچگی چندحسی (بینایی-شنوایی) نسبت به پردازش تک حسی (بینایی یا شنوایی) سبب بهبود عملکرد بیشتری در دقت تصمیم گیری بازیکنان نخبة بدمینتون می شود که بر اساس نظریة پردازش اطلاعات، قابل تبیین است. همچنین نتایج نشان داد تصمیم گیری در هر چهار حالت حسی در شرایط تحت فشار، بهتر از شرایط عادی بود، که می توان دلیل آن را به سطح بالای تجربه و مهارت ورزشکاران در شرایط تحت فشار نسبت داد.

پردازش حسی و معنایی اطلاعات دو عامل مهم در تعیین واکنش های رفتاری می باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه پردازش حسی و معنایی اطلاعات در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و افراد عادی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود و جامعه آماری پژوهش شامل افراد مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی ایران بود که به روش نمونه گیری هدفمند 30 بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و 30 فرد عادی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. پردازش حسی و معنایی اطلاعات از طریق پرسشنامه نیمرخ حسی بزرگسالان براون و آزمون افتراق معنایی آزگود مورد ارزیابی قرار گرفتند. از روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانووا) جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مولفه های حساسیت حسی و دورجویی حسی و نیز در تمامی مولفه های پردازش معنایی اطلاعات (بعد زندگی) با افراد عادی تفاوت معناداری دارند (P<0.05). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نقایصی در حساسیت حسی و دوری جویی حسی دارند. به علاوه، در مقایسه با افراد عادی، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی زندگی را قدرتمندتر، ناآرامتر، خطرناکتر و منفی تر ارزیابی می کنند. این یافته ها مورد بحث قرار گرفتند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه پردازش حسی و معنایی اطلاعات در 3 گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا، افسردگی اساسی و گروه افراد بهنجار انجام گرفت.روش: روش پژوهش حاضر، علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و اختلال افسردگی بستری در بیمارستان های شهرستان اردبیل تشکیل داد.  تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال افسردگی به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان گروه های مورد مطالعه و تعداد 30 نفر نیز به همین روش از بین جامعه افراد بهنجار به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. در نهایت 4 نفر از گروه اسکیزوفرنی و 2 نفر از گروه افسرده از شرکت در مطالعه خودداری کردند یعنی در کل 54 نفر در این پژوهش شرکت کردند. پس از تشخیص روان پزشک، هر سه گروه با استفاده از پرسشامه های نیمرخ حسی بزرگسال و آزمون افتراق معنایی آزگود ارزیابی شدند و برای تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که در مولفه های ثبت پایین و حساسیت حسی و اجتناب از احساس، بین سه گروه تفاوت وجود معنی وجود دارد ولی در مولفه جستجوی احساس تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه وجود نداشت. در ارتباط با پردازش معنایی نیز، در مولفه های ارزیابی، توانایی و فعالیت در سطح بین سه گروه تفاوت وجود داشت ولی در مولفه خطر تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: در مقایسه با گروه سالم افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و افسردگی اساسی اطلاعات حسی را کمتر ثبت نموده و حساسیت بیشتری به آنها نشان داده و سعی می کنند از اطلاعات حسی اجتناب کنند. همچنین این افراد اطلاعات را به طور منفی ارزیابی نموده و آنها را با قدرت و فعالیت بیشتری پردازش می کنند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس شخص با حساسیت پردازش حسی بالا (HSPSS) در بافت فرهنگی و جامعه ایرانی در ارتباط با شاخص های آسیب شناسی روان شناختی است.روش: 372 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی در دو دانشگاه شهید بهشتی و شاهد تهران که به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شده بودند، به کمک HSPSS و پرسش نامه های افسردگی بک (BDI) و اضطراب خصیصه- حالت اشپیلبرگر (STAI) ارزیابی شدند. تحلیل داده ها به کمک آزمون همبستگی، تحلیل عاملی اکتشافی و رگرسیون چندمتغیره انجام شد.یافته ها: یافته ها در تایید ساختار سه مولفه به آسانی برانگیخته شدن (EOE)، آستانه حسی پایین (LST) و حساسیت حسی زیباشناختی غنی شده (EASS) بودند. این بررسی نشان داد که حساسیت پردازش حسی با شاخص های آسیب شناسی روان شناختی در ارتباط است. بعد EOE و LST به طور انتخابی با اضطراب و افسردگی همبسته بودند.نتیجه گیری: حساسیت حسی زیباشناختی غنی شده به طور معکوس اضطراب و افسردگی را پیش بینی می کند؛ که بیانگر نقش محافظت کننده بعد حساسیت حسی زیباشناختی غنی شده است.

مقدمه و اهداف: 45 تا 96 درصد کودکان مبتلا به اتیسم از اختلال در پردازش اطلاعات حسی رنج می برند. به دلیل شیوع بالای اختلال پردازش حسی و وجود مشکل در مشارکت در فعالیت های روزمره زندگی در کودکان مبتلا به اتیسم و همچنین اهمیت مقوله مشارکت در زندگی روزمره پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین وضعیت پردازش اطلاعات حسی با میزان مشارکت کودکان اتیسم با هوش عادی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع بررسی-مقطعی بود. مطالعه بر روی 10 دانش آموز دبستانی مبتلا به اتیسم با هوش عادی از مدارس اتیسم و 10 دانش آموز دبستانی عادی انجام گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از والدین از دو پرسش نامه استاندارد نیمرخ پردازش حسی کوتاه دان و سنجش عادات زندگی که مشارکت کودکان ناتوان را می سنجد، استفاده شد. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS21 و آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معناداری زیر 05/0 انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین میزان مشارکت کودکان اتیسم در فعالیت های روزمره 4/08 بود و در کودکان عادی 8/16 به دست آمد. داده های حاصل از پژوهش رابطه معناداری را بین وضعیت پردازش اطلاعات حسی و میزان مشارکت در کودکان مبتلا به اتیسم با کارکرد بالا نشان نداده است. همچنین همبستگی بین وضعیت پردازش اطلاعات حسی و میزان مشارکت در کودکان عادی نشان داده نشد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش تاکید نمود که در کودکان مبتلا به اتیسم با کارکرد بالا، اختلال پردازش اطلاعات حسی وجود دارد و مشارکت در انجام فعالیت های روزمره زندگی کاهش نشان می دهد. در پژوهش حاضر همبستگی میان پردازش اطلاعات حسی و میزان مشارکت در کودکان مبتلا به اتیسم و نیز کودکان عادی وجود نداشت که این مسئله می تواند به دلیل حضور کودکان اتیسم با عملکرد بالا در مطالعه باشد.